Feest der herkenning

Jaaa! Het was zover! Na een dramatisch uitzwaai-event op Schiphol stapte ik zondag eindelijk in het vliegtuig op weg naar een mooi avontuur.

Nog voordat ik goed & wel voet op Zuid-Amerikaanse bodem had gezet, had ik alweer een woeste chileen aan de haak geslagen. Tsja, waarom verbaast me dat nou toch niet? Deze langharige doch bijzonder grappige hell´s angel heeft me meteen ingewijd in het onverstaanbare taaltje dat ze hier doen voorkomen als spaans. Nou is mijn spaans wel redelijk maar toch zeker niet fantastisch, en dat staat uiteraard garant voor hilarische momenten. Ze schijnen het hier niet nodig te vinden om de boel fatsoenlijk uit te spreken en het gaat behóórlijk snel. Ach ja, van snel & onduidelijk praten heb ik wel kaas gegeten dus ik zie het vrolijk tegemoet. Om alles een beetje op te frissen voordat het hele universiteitscircus begint, klamp ik elke chileen aan die er ook maar een beetje uitziet alsof ´ie een praatje wil maken. Zolang ik geen woeste gezichten zie ga ik lekker door met mijn stalkpogingen ;)

Deze eerste dagen hier in Santiago zijn fantastisch. Een feest der herkenning. Al in de taxi richting hostel begon ik allerlei dingen te herkennen en toen ik zelfs met mijn ogen dicht de dichtsbijzijnde supermarkt kon vinden was het feestje compleet. Ken uw prioriteiten: ook met de drankwinkel had ik geen enkele moeite ;) Wat geweldig om hier weer te zijn! Heel vreemd, maar oh zo leuk. Als een blije stuiterbal huppel ik hier rond en bovendien kan ik maar geen genoeg krijgen van het mooie weer. Eindelijk zomer! Jajaja, wat een leven.

In plaats van meteen m´n spullen in m´n backpack te gooien en er meteen vandoor te gaan, staan er eerst nog wat nuttige dingen op ´t program. Een van de prio´s is het vinden van een kamer, maar ik heb ontdekt dat dat geen probleem gaat worden. Het huis waar ik maandag een afspraak had heb ik laten schieten, omdat blowende hangjongeren in een ranzig duister hol me toch niet helemaal ideaal leken. Vandaag bij een paar andere casa´s wezen kijken en het ziet er prima uit allemaal, voor Zuid-Amerikaanse begrippen dan. Het is gewoon een kwestie van een beetje anders denken.. ;) Morgen even beslissen en dan is het alweer geregeld. Een van de andere dingen die geregeld moeten worden is het inschrijven bij de locale policía internacional. Welja, wat een prachtige toestanden aldaar! Die beste mensen lieten me pasfoto´s maken met mijn naam & paspoortnummer eronder, en dat resulteert in van die boevenfoto´s met een zwart bord eronder. Hilarisch! Helaas heb ik voor noppes zitten wachten, want er waren nog zeker zo´n 130 wachtenden voor me en ik moest écht weg in verband met een afspraak ergens aan de andere kant van de stad. Welja. Morgen poging twee.

Maar niet getreurd, ondanks de serieuze zaken die geregeld moeten worden is er heus genoeg tijd voor mooie momenten! Het credo is als altijd ´als laatste erin, als eerste eruit´ :D Het hostel blijkt zowaar een zwembad te hebben en dus was dat alle reden voor een poolparty op mijn eerste nacht in town. Mij hoor je niet klagen. Strakjes staat er weer een of ander prachtig feest op ´t program met wat leuke leute van ´t hostel dus dat wordt wederom een nacht met weinig slaap.. maar wat geeft het. Ik vind het prachtig.

Liefs,
Marja