Home sweet home

Lieve mensen, een nieuw avontuur is weer begonnen! Dit maal slechts van korte duur, maar op verzoek zal ik jullie mijn verhaaltjes niet onthouden. Er gebeurt hier vanalles en ik vind alles natuurlijk even prachtig en hilarisch – het zal jullie niets verbazen.

Toen ik na een kleine 24 uur uit het vliegtuig klom, stond Matías daar uiteraard op me te wachten. Het was een echt hello-and-goodbye momentje, met fluitende taxista’s op de koop toe. Omdat ik er weinig voor voelde om al die weken bij schoonpaps en mams te verblijven, had Matías van tevoren een appartement voor ons geregeld. En wat voor appartement! Het gebouw ligt in het centrum en is gloedjenieuw, wat betekent dat de gangen bekleed zijn met glanzend marmer, dat de portiers hun uiterste best doen om gekke Hollanders te plezieren en, het mooiste van allemaal, dat het dak van het gebouw beschikt over een tof zwembad – mét uitzicht over heel Santiago. Prachtig!

Wat eveneens prachtig is, is dat er uiteindelijk niets veranderd is. Er wordt vaak gezegd dat als je eenmaal ergens lang geweest bent, het de volgende keer nooit weer wordt zoals de eerste keer. Dat mag misschien waar zijn, maar dat doet niets af aan het feit dat een gevoel niet verandert. Na alles weer een keer gezien te hebben, loop ik door de straten van Santiago alsof ik nooit weg ben geweest. Herinneringen komen boven en zelfs de meest gekke sluiproutes weet ik me nog te herinneren. Daarnaast zijn mijn vrienden van toen nog steeds mijn vrienden van nu: na bijvoorbeeld Lucy anderhalf jaar niet meer gezien te hebben, gaan we gewoon weer verder waar we gebleven waren. Ook de familie van Matías had ik natuurlijk al heel lang niet meer gezien, maar na een paar minuten kletsen voelt het net zoals vanouds. Dezelfde grappen, dezelfde makkelijke omgang, dezelfde gezellige weekenden. Het is me duidelijk: uiteindelijk verandert er niets.

En dat is maar goed ook, want ik heb het er maar druk mee. Iedereen weer zien kost een hoop tijd, maar het is elke keer weer feest. Het is ongelofelijk leuk om eindelijk weer eens face-to-face met iemand bij te kletsen en naar dezelfde leuke lunchtentjes en barretjes te gaan als vroeger. En als Matías dan eindelijk klaar is met werken – let wel, het zijn hier geen 9 tot 17 banen- dan gaan we uit eten, wat drinken, een filmpje kijken of we houden een lesje Nederlands. Jahaa, je leest het goed, het grote project is inmiddels begonnen. Meneer zal toch ooit eens verder moeten komen dan ´ik heb een potje met vet´, ‘ik bent Matías’ en ‘gerrrraktbal’. Om te beginnen mag hij zich verdiepen in een Nederlands boekje van Nijntje, en vooruit, als hij er écht niet uitkomt mag hij de Spaanstalige Nijntje van Sofía erbij pakken.. ;)

Sofía is inmiddels uitgegroeid tot een volwaardig kindje, ongelofelijk. Het loopt, het maakt geluid, het is een wonder hoe zo iets kleins zó ontzettend lief kan zijn. Afgelopen weekend zijn we met de hele schoonfam naar een resort in Con Con geweest, een plaatsje aan de kust. Prachtig weer, blauwe zee en goed gezelschap maakte dit weekend een groot feest en daar was die kleine meid natuurlijk ook bij aanwezig. Prachtig!

De herfst is aangekomen in Chili en dat is te merken ook – volgens Matías dan, want ik vind 24 graden en volop zon niet echt passen bij mijn eigen definitie van herfst. Ik loop daarom overdag vrolijk met korte mouwen en zo af en toe met een rokje, terwijl menig Chileen de sjaal al om heeft en de muts in de tas verstopt heeft. Ik lach me echt krom wanneer ik getooid met zonnebril en jurk lekker in het zonnetje zit, terwijl mijn buurman zijn winterjas nog eens wat dichter om zich heen trekt. Maar goed, aan alles komt een eind, ´s avonds is het behoorlijk fris en volgens de voorspellingen gaat het heus regenen dit weekend. Misschien maar goed ook, want de stad heeft het hard nodig: de smog hangt als een dikke deken over de stad en is alleen te verwijderen met een goede harde plensbui. Daarna is de smog voorlopig weer verdwenen, zijn de straten weer stofvrij en kan ik vanaf het zwembad op de 20ste verdieping weer tot aan de Andes kijken – ik kijk er nu al naar uit.

Liefs!