Avonturen onder de Spaanse zon

Na enkele mooie afscheidsweken in Nederland, trok ik vorige week voor de allerlaatste keer de deur op de Sint Anna achter me dicht: het was tijd om naar Barcelona te vertrekken!

Ik had welgeteld één dag om een kamer te vinden in deze gekke grote stad, en ik stond dus ook in alle vroegte naast mijn bed om alle kamers te bekijken die ik op mijn lijstje had staan. Uiteraard ging dat weer alles behalve soepel en bracht dat de nodige hilariteit met zich mee. Zo bleek ik me bijvoorbeeld in een adres vergist te hebben, maar tegen de tijd dat ik daar achter kwam, stond ik al bij een wildvreemde in zijn huiskamer. Welja! Uiteindelijk heb ik een geweldig huisje kunnen vinden in een prima wijk met twee gezellige huisgenoten, zo’n vier blokken van de La Sagrada Familia. Raar maar waar: bij aankomst stond er een reusachtige franse stinkkaas op het aanrecht, een afscheidscadeautje van de vorige bewoner.. Hilarisch! Heb ik weer!

De dag erna begon de opleiding voor de ANWB Alarmcentrale. Het kantoor ligt een eindje buiten de stad en het is elke keer weer een hele toer om er te komen. Barcelona heeft namelijk een prima metronetwerk, maar ware het niet dat je af en toe hele kilometers moet afleggen om van de ene naar de andere metrolijn te komen. Wat een afstanden! Daarbij komt dat ik af en toe ineens een ´afslag´ mis en weer hopeloos de weg kwijt raak - het is elke keer weer een avontuur! Na de metro stap ik in een boemeltreintje naar El Prat de Llobregat, een suffe industriewijk waar het spreekwoordelijke ANWB-fort zich bevindt. Vanuit hier worden elk jaar duizenden Nederlanders weer veilig op weg geholpen en daar ga ik nu mijn steentje aan bijdragen.

Maar voor we met dit werk gaan beginnen, krijgen ik en een stelletje gezellige collega’s deze eerste twee weken een opleiding over het (stiekem best ingewikkelde) reilen en zeilen van de alarmcentrale. Het is een vrolijke bedoeling en we lachen, gieren en brullen heel wat af. De collega’s zijn erg leuk en vooral erg gezellig – dus dat belooft wat! Zaterdag zijn we gaan stappen en heb ik voor het eerst kennisgemaakt met Barcelona by night. Ik vond het prachtig en ik kan jullie alvast verklappen: dit smaakte naar meer..!

Gelukkig hoefde ik daarvoor niet erg lang te wachten. Vannacht werd La Noche de San Juan gevierd, een soort van ‘midzomerfeest meets oud-en-nieuw-met-voorjaarsduik’. Heel Barcelona viert de kortste nacht van het jaar en men komt in grote getale naar het strand met een hoop cava, cerveza en een hele berg eten. Verder spelen er allerlei bandjes en steekt iedereen ondertussen allerlei mooi vuurwerk af. Voor zover je kunt kijken is het strand bepakt en bezakt met mensen en af en toe is er een gek die het in z´n hoofd haalt een ´frisse´ duik te nemen. Idioten heb je overal. Om een lang verhaal kort te maken, een beetje op het strand zitten, kletsen, eten & champagne drinken: het was een prachtnacht!

Uiteraard kan zo’n nacht niet voorbij gaan zonder dat me weer iets idioots overkomt. Vlak voordat we weggingen, wilden we nog even een groepsfoto maken, en terwijl we daarmee bezig waren werd heel ongemerkt mijn tas gejat. Welja. Na de eerste schrik te boven te zijn gekomen, realiseerde ik me dat ik expres helemaal niets in die tas had gedaan: geen portemonnee, geen sleutels, geen iPod.. die sukkel van een dief heeft dus alleen een flesje water en een halve chorizoworst meegenomen – hilarisch! Het verhaal wordt echter nog vreemder, want toen we weggingen liep collega Eva langs de afvalbak op de stoep en zag daar op de grond… mijn tas! Inclusief chorizoworst!

Zo zie je maar weer, mijn motto ‘ik heb altijd geluk’ komt altijd van pas. Dat geldt eveneens voor iets heel anders: ik heb bericht gekregen dat ik ben toegelaten voor de master Politieke Communicatie in Antwerpen! Het leven is mooi :)

Liefs!


Mijn nieuwe adres is overigens:

Carrer de la Diputació 423, 6/4
08013 Barcelona
España